Argentinië ligt in het uiterste zuiden van Zuid-Amerika en grenst, naast de Atlantische Oceaan, ook aan Bolivia, Brazilië, Chili, Paraguay en Uruguay. Het grootste Spaanstalige land ter wereld is sinds 1816 onafhankelijk van Spanje. Dankzij de export van graan en vlees ging het het land tussen 1870 en 1910 voor de wind. Aan het eind van deze periode was de gemiddelde Argentijn namelijk rijker dan de gemiddelde Nederlander.
Route
In totaal brachten wij zestien dagen in Argentinië door. Daarbij reisden we vanuit La Quiaca naar Salta (1), Cafayate (2), San Miguel de Tucumán (3) en Mendoza (4) naar Buenos Aires (5). Onderweg besloten we Humahuaca, Purmamarca, de Salinas Grandes, San Antonio de los Cobres, het Talampaya Nationaal Park nabij La Rioja, Córdoba, Los Esteros del Ibera en de Iguazu Falls niet te bezoeken.
In totaal legden we ongeveer 3.150 kilometer af. Dit deden we, met uitzondering van onze reis van Cafayate naar San Miguel de Tucumán, per bus. Omdat deze in Argentinië (dankzij de afstanden) vrij prijzig is, besloten we dit stuk (met succes) te liften. Omdat we slechts vijf dagen reisden, legden we zo’n 630 kilometer per reisdag af.
Vervoer
Vanwege de grote afstanden is het nemen van de bus in Argentinië, in tegenstelling tot veel andere Zuid-Amerikaanse landen, niet automatisch de beste manier van reizen. In sommige gevallen is de bus best prijzig en is het niet verkeerd om daarnaast ook over andere opties na te denken.
Per vliegtuig
Wil je in korte tijd een grote afstand overbruggen en heb je geen zin om lang in de bus te zitten? De binnenlandse vluchten zijn in Argentinië relatief goedkoop en een goed alternatief voor de bus. Hoewel wij besloten om vanuit Mendoza per bus naar Buenos Aires te reizen, kiezen veel toeristen ervoor om deze reis met het vliegtuig af te leggen.
Per bus
Hoewel elk busbedrijf in Argentinië op het busstation een eigen loket heeft, maakt het qua prijs niet uit voor welke maatschappij je als reiziger kiest. De enige reden om de verschillende maatschappijen van tevoren met elkaar te vergelijken is om het best mogelijke tijdstip te kiezen. Wie voor een nachtbus kiest, kiest (dankzij de luxe stoelen) niet alleen voor een comfortabele rit, maar bespaart zichzelf ook de kosten van een overnachting.
Reis je in de periodes (januari, juli, augustus) waarin de Argentijnen zelf vakantie hebben of aan het begin of eind van het weekend? Dan zul je je tickets op tijd moeten kopen. Als je tot het laatste moment wacht, kan het zijn dat er geen plek meer is.
Heb je een plaats bemachtigd en wordt je bagage zorgvuldig gelabeld en de bus in- en uitgeladen? Vergeet dan geen kleine fooi (propina) te geven. Een tip van 2 pesos per tas is gebruikelijk. Wordt dit door de buschauffeur zelf gedaan? Dan is dit vaak niet nodig.
Per auto
Wil je de vrijheid hebben om onderweg te stoppen wanneer het uitzicht spectaculair is? Samen met andere reizigers kun je ervoor kiezen om een auto te huren. In Argentinië is dat helemaal niet ongebruikelijk en kan men zelfs over de prijs van de huurauto onderhandelen.
Huur je zelf liever geen auto, maar wil je de kosten van je vervoer door Argentinië wel zoveel mogelijk drukken? Dan kun je ervoor kiezen om te liften. Wij probeerden het (op advies van een andere reiziger) uit en reisden vanuit Cafayate naar San Miguel de Tucumán. Hoewel dit een fantastische manier is om meer over het land en de bevolking te leren, is het ook een uiterst vermoeiende manier van reizen. Degene die je meeneemt reist namelijk vaak alleen en heeft behoefte aan een gesprek. Voor wie (helemaal) geen Spaans spreekt, is dat een enorme uitdaging.
Beste reistijd
Vanwege de drukte is het verstandig om de maanden januari, juli en augustus zoveel mogelijk te vermijden wanneer je naar Argentinië reist. Is dat niet mogelijk? Zorg dan dat je je bustickets en accommodaties op tijd boekt.
Bezoek je het noorden en midden van Argentinië en ben je niet gebonden aan een bepaalde periode? Dan kun je het beste in april, mei, september of oktober komen. Reis je liever naar het diepe, koudere, zuiden? Dan zijn de Argentijnse zomermaanden (december, januari en februari) het meest ideaal.
Onze reis
La Quiaca
La Quiaca is de meest noorderlijk gelegen plaats in Argentinië en vormt samen met Villazón (in Bolivia) de grensovergang tussen beide landen. Hoewel wij in eerste instantie van plan waren om in Villazón te blijven overnachten, kozen we er uiteindelijk voor om te voet de grens naar La Quiaca over te steken en hier de volgende ochtend de bus naar Salta te nemen.
Algemeen
Voor de bus vanuit Uyuni (Bolivia) naar Villazón (Bolivia), die om zes uur ’s ochtends vertrok, betaalden we 50 bolivianos (€6,25) per persoon. Omdat wij uiteindelijk de enige passagiers waren die deze busreis wilden maken, bleek de bus niet te rijden en moesten wij in plaats daarvan twee keer overstappen. De eerste keer, in een klein gehucht genaamd Atocha, kwam dat niet alleen als een verrassing, maar moesten we ook nog eens twee uur op de volgende bus wachten. Toen iedereen de tweede keer, in Tupiza, opnieuw de bus verliet, werden we opnieuw naar de laatste bus doorverwezen. Toen we na ongeveer acht uur op de plaats van bestemming aankwamen, besloten we vanuit het busstation te voet naar de grens met Argentinië te lopen.
Omdat het Boliviaanse immigratiekantoor hier niet lag (of we het voorbij gelopen zijn), liepen we direct over de brug door naar het Argentijnse immigratiekantoor. Na het opgeven van een adres in Argentinië (dat van het hostel dat we alvast in Salta geboekt hadden), mochten we hier zonder problemen doorlopen. Hoewel het in eerste instantie nog een uitdaging was om een goedkoop hostel in La Quiaca te vinden, slaagden we daar met behulp van twee vriendelijke Argentijnen uiteindelijk wel in. Voor $170 (€5,10) per persoon per nacht boekten we een tweepersoonskamer met gedeelde badkamer in het Merced Residencial.
Wat is er te doen?
Omdat we hier slechts wilden overnachten alvorens we naar Salta reisden, hebben we er alleen gegeten en geslapen. Een enorm geluk, toen bleek dat het opnemen van geld in Argentinië niet gemakkelijk of goedkoop was en we dus nog tijd hadden om dit geld alsnog in Villazón (Bolivia) te pinnen. Als we vanuit Villazón de bus naar Salta hadden genomen, had dit niet meer gekund.
Salta
Salta is, dankzij haar ligging in de Lerma vallei en prachtige koloniale gebouwen, een stad met veel bezienswaardigheden. In het hart ervan ligt Plaza 9 de Julio, het belangrijkste plein van de stad dat omringd wordt door een grote verscheidenheid aan gebouwen. Naast het Cabildo (stadhuis) en de kathedraal, vindt men hier ook het Museo de Arqueologica de Alta Montaña (NAAM). Dit museum stelt iedere zes maanden één van de kinderen, die ruim vijfhonderd jaar geleden op een hoogte van 6.730 meter geofferd werden in een Inca-ritueel, tentoon. In 1999 vonden archeologen de lichamen, die dankzij de enorme kou goed bewaard waren gebleven, op de top van de Llullaillaco berg. Wil je meer van de stad zien? Dan kun je met behulp van de kabelbaan ook naar Cerro San Bernardo, een uitzichtpunt dat een prachtig panorama over de stad biedt.
Algemeen
Hoewel wij achteraf gezien voor $430 (€12,90) met Balut beter direct vanuit La Quiaca naar Salta hadden kunnen reizen, reisden wij voor $400 (€12) met Panamericano naar Jujuy en vanuit hier met La Veloz del Norte naar Salta. Onderweg naar Jujuy passeerden wij onder andere Humahuaca en Purmamarca.
Na een rit van ruim acht uur, liepen we vanuit het busstation in Salta in twintig minuten naar het La Covacha Hostel. Voor een gemiddelde van €7,65 per persoon per nacht verbleven we hier een nacht in een slaapzaal met vier bedden en drie nachten in een tweepersoonskamer met gedeelde badkamer. Niet alleen de vriendelijke eigenaar en medewerkers, het zonnige dakterras en de prettige locatie maakten dit verblijf geslaagd. De asado (barbecue) die de laatste avond voor alle (gewillige) gasten werd georganiseerd (en $200 per persoon kostte) was een groot succes.
Wat is er te doen?
Vanuit Salta kunnen er diverse dagtrips gemaakt worden. Wie de zoutvlaktes in Uyuni (Bolivia) of de regenboogbergen nabij Cuzco (Peru) gemist heeft, zou ervoor kunnen kiezen de Salinas Grandes en Quebrada de Humahuaca te bezoeken.
Salinas Grandes
De op twee na (Bolivia en Chili) grootste zoutvlakte ter wereld, ligt op grote hoogte in de provincies Jujuy en Salta in het noordwesten van Argentinië. Is deze witte woestijn een bezoek waard? Volgens Argentinië zelf wel. Het is namelijk verkozen tot één van het lands zeven natuurlijke wonderen.
Quebrada de Humahuaca
Door deze vallei, die de lijn van de Rio Grande volgt, liep vroeger een van de belangrijkste handelsroutes van het Incarijk. Naast de pittoreske dorpen, waaronder Humahuaca, Tilcara en Purmamarca, is ook deze kleurrijke vallei absoluut het bezoeken waard. Waar je vanuit Purmamarca uitzicht hebt op de Cerro de Siete Colores, rijdt je vanuit Humahuaca naar het uitzichtpunt op de Cerro de Catorce Colores, op een hoogte van 4.500 meter.
Tren a las Nubes
Deze treinroute, die Argentinië en Chili met elkaar verbind, bereikt een hoogte van 4.220 meter en is daarmee de op vijf na hoogste spoorlijn ter wereld. Het toeristische traject duurt negen uur lang en voert vanuit Salta naar San Antonio de los Cobres. Vanuit daar kun je per bus weer terug naar Salta keren.
Cafayate
Dankzij het gunstige klimaat, weinig regen en veel zon, leent Cafayate zich uitstekend voor de wijnteelt. Naast het proeven van de bekende Torrontés wijn, komen toeristen hier ook naartoe om de Cascades del Rio Colorado wandeling te maken. Hoewel het pad langs de verschillende watervallen soms lastig te vinden is, is het niet verplicht om hiervoor een gids in te huren.
Algemeen
Een busticket vanuit Salta naar Cafayate kost bij FlechaBus $300 (€9). Omdat je de plaats van bestemming drie uur later al bereikt, kun je rustig uitslapen. Vanuit het busstation liepen we naar het Cafayate Backpackers Hostel. Hier verbleven we voor $200 (€6) per persoon in een tweepersoonskamer met gedeelde badkamer en ontbijt.
Wat is er te doen?
Buiten het proeven en drinken van (veel) wijn? Het warme klimaat van Cafayate is niet alleen gunstig voor het telen van wijn, maar ook voor toeristen die gedurende het winterseizoen behoefte hebben aan de zon. Ben je graag actief bezig? Dan is de Cascades del Rio Colorado wandeling ideaal.
Cascades del Rio Colorado
Deze wandeling, die ongeveer vijf uur duurt, voert over rotsen en de rivier langs zeven verschillende watervallen. Hoewel het gebied, dat zes kilometer buiten het stadscentrum ligt, gratis toegankelijk is en het niet nodig is om een gids in te huren, besloot onze Argentijnse metgezel een local $500 (€15) te betalen om met ons mee te lopen. Besluit je dit niet te doen? Dan kan het zijn dat de lokale bevolking je de toegang tot het gebied probeert te ontzeggen of je hiervoor dwingt te betalen. Wil je het risico nemen en besluit je alleen te gaan? Met behulp van MAPS.ME zou je de route moeten kunnen afleggen.
Omdat er onderweg gelegenheid is om te zwemmen is het verstandig om, naast voldoende water, je lunch, zonnebrandcrème, een zonnebril en een fototoestel, ook je zwemkleding en een handdoek mee te nemen.
Wijnproeverij
Wie naar Cafayate reist, ontkomt niet aan een (of meerdere) wijnproeverij(en). Afhankelijk van de bodega die je bezoekt, is een proeverij gratis of tegen een klein bedrag te boeken. Na een actieve eerste dag, besloten Sarah, Noëlle en ik (op advies van een van de hostelmedewerkers) Bodega Nanni te bezoeken. Voor een rondleiding van tien minuten en het proeven van vier glazen wijn, betaal je bij deze biologische bodega slechts $50 (€1,50) per persoon. Na de proeverij besloten we een fles van de droge witte wijn te bestellen en deze in de tuin van de bodega in de zon op te drinken.
San Miguel de Tucumán
Vanwege de lange afstanden in het land ontkom je bijna niet aan een bezoek aan de op vier na grootste stad van Argentinië. Hoewel wij niet van plan waren om er te verblijven, moesten wij er noodgedwongen een nacht overnachten.
Algemeen
Hoewel er vanuit Cafayate vier bussen naar San Miguel de Tucumán vertrekken, besloten wij ons geluk te testen en te gaan liften. Als dat zou lukken zouden we $390 (€11,70) per persoon besparen en als het niet zou lukken zouden we om twee uur ’s middags de bus kunnen nemen die ons vier en een half uur later op onze plaats van bestemming af zou zetten.
Na een half uur wachten werd ons geduld al beloond en werd ons een lift naar Tafí del Valle, een stad hondertwintig kilometer ten zuiden van Cafayate, aangeboden. Op het tankstation, waar we door onze eerste lift werden afgezet, vonden we al snel een lift naar Tucumán. De desbetreffende man, die werkzaam was als architect, bracht ons niet alleen naar ons hostel, maar trakteerde ons onderweg ook op empanadas. Het resultaat? Twee gratis liften die ons uiteindelijk twee uur meer had gekost dan wanneer we de bus hadden genomen.
Waar moet je op letten als je besluit te gaan liften?
Besluit je te gaan liften? Bedenk dan van tevoren dat het in sommige landen gebruikelijker (makkelijker en veiliger) is dan in andere landen. Vind je het spannend? Houdt onderstaande vragen dan in je achterhoofd.
- Voelt het niet goed aan? Vertrouw dan op je intuïtie en stap niet bij iemand in de auto. (Wanneer je het liften überhaupt eng vindt, zou je ervoor kunnen kiezen om een foto van het nummerbord van de bestuurder van tevoren naar een goede vriend(in) te sturen. Hoewel wij dit niet gedaan hebben, geeft het je wellicht de rust die je nodig hebt.)
- Sta je op de juiste plek? Wanneer er niet gestopt kan worden of het verkeer zich in teveel verschillende richtingen kan splitsen, is de kans kleiner dat je de juiste lift vindt.
- Heb je geen tent of slaapzak bij je? Laat je dan afzetten op een plek waar je eventueel zou kunnen blijven overnachten of een bus zou kunnen nemen. Er is niets vervelender dan stranden op een plek zonder voorzieningen.
- Zou jij jezelf meenemen? Wanneer je persoonlijke hygiëne te wensen over laat, verklein je je kansen tot het krijgen van een lift aanzienlijk.
- Spreek je de taal? Degene die jou een lift aanbiedt, doet dat waarschijnlijk omdat hij of zij behoefte heeft aan contact. Wanneer je de taal helemaal niet spreekt, kan dit lastig zijn.
Onze accommodatie
Omdat we niet wisten of we dezelfde dag nog in Tucumán zouden arriveren, besloten we wel al een aantal hostels te selecteren maar deze nog niet te boeken. Hoewel dit in de vakantieperiode en het weekend een gewaagde beslissing was, was er in Hostel Las Carretas nog een kamer vrij. Voor $240 (€7,20) boekten we hier een tweepersoonskamer met gedeelde badkamer en ontbijt op loopafstand van het busstation. Een aanrader!
La Rioja
Vanuit Villa Unión of La Rioja kun je het Talampaya Nationaal Park bezoeken. In dit park, dat net als de Salinas Grandes tot een van de zeven natuurlijke wonderen van het land behoort, werden tijdens opgravingen dinosaurusresten gevonden. Besluit je een excursie te boeken? Dan rijdt je door de droge rivierbedding tussen de steile hoge bergen, die drieduizend jaar geleden als communicatiemiddel werden gebruikt door de mensen die er toen woonden.
Voor $567 (€17) reisden wij met FlechaBus van Tucumán naar La Rioja. Omdat deze reis maar liefst zeven uur duurde, besloten we vroeg te vertrekken. Hoewel wij in eerste instantie van plan waren om hier te verblijven, besloten we onze plannen na aankomst in het hostel te wijzigen. De tweepersoonskamer die wij in het Backpackers Hostel & Cocktails geboekt hadden, bleek niet beschikbaar te zijn. Toen zij ons voor hetzelfde bedrag ($300) een uitermate slecht bed in een slaapzaal wilden aanbieden, besloten we La Rioja nog diezelfde dag te verlaten en de nachtbus naar Mendoza te nemen. Zelfs een bezoek aan het Talampaya Nationaal Park kon ons niet verleiden in La Rioja te verblijven.
Mendoza
Ongeveer driekwart van alle Argentijnse wijn wordt in Mendoza verbouwd. Het woestijnklimaat met haar warme dagen, koude nachten en beperkte regenval, zorgt ervoor dat de druiven goed kunnen rijpen. Naast de Malbec, waar het gebied bekend om staat, wordt er onder meer Chardonnay en Cabernet Sauvignon geproduceerd.
Algemeen
In Rioja betaalden we $1.165 (€35) voor een busticket met de nachtbus van El Rapido naar Mendoza. Hoewel de bus een uur te laat vertrok, kwamen we de volgende ochtend slechts een half uur later dan gepland aan. Omdat het vanwege de feestdagen, die zowel in het weekend als gedurende de vakantieperiode vielen, lastig was om een goede en goedkope accommodatie te boeken, besloten we de eerste twee dagen in een slaapzaal te verblijven en de laatste twee dagen (zoals gewoonlijk) een tweepersoonskamer te boeken.
Dat we achteraf gezien beter alle vier de dagen in de zespersoons slaapzaal van Hostel Parque Central hadden kunnen verblijven, werd al heel snel duidelijk. Waar we hier slechts $250 (€7,50) per persoon voor een zeer prettige accommodatie betaalden, betaalden we in het Longboard House maar liefst $300 (€9) per persoon voor een tweepersoonskamer in een hostel dat in zeer slechte staat was. De kamer, die dankzij een oude gaskachel enorm naar gas rook en wij dus niet durfden te gebruiken, was enorm koud. In de koude wintermaanden is dat absoluut geen aanrader. Het klimaatverschil met Salta en Cafayate was hier duidelijk merkbaar.
Wat is er te doen?
Wie na de proeverijen van voornamelijk witte wijnen in Cafayate de smaak te pakken heeft gekregen, kan in Mendoza zijn hart ophalen. De streek, die vooral bekend staat om diens rode wijnen, telt een enorme hoeveelheid wijnhuizen. Staat een rondleiding en/of wijnproeverij op jouw wensenlijstje? Dan ben je in deze stad aan het juiste adres.
Maipu
De stad Maipu, die op twintig minuten rijden van het stadscentrum van Mendoza ligt, is het centrum van het wijngebied. Voor $11 (€0,35) per persoon reis je er met de tram gemakkelijk naartoe. Vanuit het Gutierrez station, liepen we naar het eerste wijnhuis. Bodegas López biedt behalve een gratis rondleiding ook een gratis proeverij van een tweetal wijnen. Perfect.
Omdat het niet mogelijk was om een fiets te huren, besloten we naar de volgende, nabijgelegen bodega te lopen. Bij Antigua Bodega Giol sloegen we de rondleiding over en betaalden we $100 (€3) per persoon voor een intieme wijnproeverij van vier wijnen. Hoewel wij de wijnen persoonlijk minder lekker vonden dan die van de eerste proeverij, was de proeverij zelf wel beter georganiseerd.
Besluit je, net als wij, om op een zondag naar Maipu te reizen? Weet dan dat het ’s ochtends niet alleen lastig is om zowel een kaart als krediet voor de tram (RedBus) te kopen, maar dat het daarnaast niet mogelijk is om een fiets te huren en dat de meeste wijnhuizen eerder dicht gaan of helemaal niet geopend zijn.
Ben je van plan om verschillende wijnhuizen te bezoeken en hier een hele dag voor uit te trekken? Dan kun je beter voor een andere dag kiezen. Vanwege de grote afstand tussen de verschillende huizen en de beperkte openingstijden, besloten wij na twee proeverijen alweer huiswaarts te keren.
Córdoba
In 1573 werd Córdoba gesticht door de Spaanse immigrant Jerónimo Luis de Cabrera die de stad naar de gelijknamige plaats in Spanje vernoemde. Dankzij de industrie kon de stad uitgroeien tot de op één na grootste van Argentinië. Ofschoon het tegenwoordig een van de belangrijkste industriële steden van Argentinië is, is het op cultureel gebied ook toonaangevend. Dankzij de aanwezigheid van twee universiteiten wordt de stad ook wel La Docta (de geleerde) genoemd. In het hart ervan ligt Plaza San Martín. Op en in de buurt van het plein vind je onder andere Iglesia Catedral, het Cabildo, het klooster van Santa Catalina de Siena en El Paseo del Buen Pastor. Dit laatste gebouw is tegenwoordig een cultureel centrum, maar was vroeger een wrede (vrouwen) gevangenis.
Omdat we vanuit Mendoza een verrassend goedkoop busticket naar Buenos Aires konden bemachtigen, besloten we Argentinië te laten voor wat het was en Córdoba over te slaan. Hoewel het geen straf is om de stad te bezoeken als je op doorreis bent, schijnt het (zo hebben wij gedurende onze reis vernomen) ook geen gemis te zijn wanneer je deze besluit over te slaan.
Buenos Aires
Aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw behoorde Argentinië tot de tien rijkste landen ter wereld. En haar hoofdstad, Buenos Aires, dat ook wel het Zuid-Amerikaanse Parijs wordt genoemd, straalde dat uit. Tegenwoordig is er in de stad een enorme kloof tussen arm en rijk ontstaan. Desalniettemin is het een bezoek waard. Want ondanks de slechte staat waarin het Plaza de Mayo nu verkeert, is het van belangrijke politieke betekenis sinds hier in 1810 de onafhankelijkheid van Spanje werd verklaard.
Algemeen
Voor slechts $1.050 (€31,50) kochten we bij Nueva Chevallier een busticket vanuit Mendoza naar Buenos Aires. De totale reis, die ongeveer achttien uur duurde, was heel aangenaam. Omdat we slechts een nacht in de hoofdstad verbleven, boekten we voor $235 (€7) een bed in een tienpersoons slaapzaal in het 06 Central Hostel Buenos Aires. Vanwege haar locatie in het stadscentrum en op loopafstand van het busstation, het vriendelijke personeel en de prettige gemeenschappelijke ruimtes, is dat zeker een aanrader.
Wat is er te doen?
Omdat wij vanuit Buenos Aires slechts door wilden reizen naar Uruguay, brachten wij er bijna geen tijd door en lieten we de verschillende hightlights voor wat ze waren.
Stadswandeling
Hoewel wij van plan waren om de kleurrijke wijk La Boca, dat op een uur lopen van ons hostel lag, te bekijken, kwamen wij niet verder dan Puerto Madero. Na zeven maanden reizen waren wij toe aan een pauze en keerden wij dus onverrichter zaken terug naar het hostel. Heb jij meer energie? Dan is een bezoek aan het kerkhof La Recoleta, waar onder meer Evita begraven ligt, ook de moeite waard.
Los Esteros del Ibera
Los Esteros del Ibera is vanuit Buenos Aires per bus bereikbaar via Mercedes. Vanuit daar reis je door naar het bezoekerscentrum in Colonia Carlos Pelligrini. Het natuurgebied, dat een diversiteit aan flora en fauna biedt, bestaat onder meer uit meren, vennen, lagunes en moerassen die gevoed worden door regenwater. Onder leiding van een gids spot je hier wellicht capibara’s, moerasherten, kaaimannen, apen, otters, anaconda’s en diverse vogels waaronder papegaaien.
Omdat wij gedurende onze reis in Argentinië besloten om vanuit Buenos Aires door Uruguay naar Brazilië te reizen, besloten we onze laatste twee bestemmingen van ons oorspronkelijke plan te schrappen. Heb je de tijd en het geld? Dan schijnt dit moerasgebied absoluut de moeite van het bezoeken waard te zijn. Ik sluit niet uit dat ik dat in de toekomst alsnog ga doen.
Iguazú Falls
Deze beroemde watervallen, die zich op de grens tussen Argentinië en Brazilië bevinden (en dus ook vanaf beide zijdes te bezoeken zijn), ontstonden tweehonderdduizend jaar geleden na een uitbarsting van een vulkaan.
Hoewel we een bezoek aan de watervallen in Argentinië uitsloten, hielden we de optie open om de watervallen later vanuit de Braziliaanse kant alsnog te bezichtigen.
Reisinformatie
Wat regel je voor vertrek?
Wie naar Argentinië reist moet weten dat de peso een uiterst onstabiele munt is. Op het moment dat ik ons budget bepaalde kreeg men voor één euro $17 (Argentijnse pesos). Op het moment dat wij er waren, zouden we voor diezelfde euro maar liefst $33 krijgen.
Hoewel dit een zeer gunstig vooruitzicht is, kwamen we er in Argentinië achter dat deze inflatie tegelijkertijd ook voor problemen zou zorgen. Omdat wij in Argentinië niet meer dan $3.000 (€90) per keer op konden nemen (en hierover buiten de kosten die onze eigen bank rekent ook nog eens tien procent aan transactiekosten moesten betalen), vreesden we dat we hierdoor op sommige momenten niet genoeg geld zouden hebben. Veel toeristen kiezen er daarom voor om voldoende dollars mee te nemen.
Omdat wij ons nog in de grensstad La Quiaca bevonden, besloten wij daarom de grens naar Bolivia nogmaals over te steken en hier met beide pinpassen het maximale bedrag op te nemen en te wisselen. Voor zesduizend bolivianos (€750) schreef de bank ons €765 af, maar ontvingen wij $25.000 (€770). Met dat bedrag hoopten we onze hele reis in Argentinië te kunnen overbruggen. Omdat we gedurende onze reis door het land ook Uruguay besloten te bezoeken, bezochten we Argentinië uiteindelijk slechts zestien dagen en slaagden we hier ruimschoots in.
Wat kost het?
Dankzij de inflatie is het lastig te voorspellen hoeveel je moet budgetteren voor je bezoek aan Argentinië. Waar wij rekening hadden gehouden met een budget van €45 per persoon per dag, gaven wij uiteindelijk slechts €20 per persoon per dag uit.
Daarbij betaalden we (dankzij een aantal nachtelijke busritten) slechts €5 per persoon per nacht voor onze accommodatie, €5 voor het eten en drinken, €7,50 voor het vervoer (per bus) en €2,50 voor alle overige kosten. Omdat wij onze uitstapjes tot een minimum beperkten, vielen deze laatste kosten onrealistisch laag uit. Reis je zelf naar Argentinië? Dan dien je er rekening mee te houden dat deze kosten voor jou (een stuk) hoger uit kunnen vallen.