Wie mijn verhalen over ons werk in de (Zwitsere) horeca regelmatig leest, weet dat ik maar al te graag over onze gasten (en collega’s) klaag. Een geliefkoosde hobby zou je het beslist kunnen noemen. Maar natuurlijk klagen onze gasten, andersom, ook graag over ons. Wie een avond door de reviews zou scrollen, treft de ene na de andere parel aan.
Het meeste gewillige slachtoffer? Het uiterst populaire en druk bezochte zelfbedieningsrestaurant ‘Bar Buffet Sunnegga’. Omdat zij verreweg de meeste gasten op een dag bedienen, is het niet vreemd dat zij ook de meeste ontevreden gasten hebben. Waarbij de één zowel hun eten als interieur als een “overblijfsel uit de jaren negentig” hekelt, bekritiseert een ander niet alleen hun verlichting (“onaangenaam sierlijk”) en de hoeveelheid dode dieren die de muren van hun café sieren, maar ook het feit dat de Matterhorn zich op de desbetreffende dag achter een sluier van mist verschuilt. “Foei medewerkers van Sunnegga! Zijn jullie bij het opzetten van het terras de mist vergeten weg te halen?! ‘’Eén ster. Dat zal jullie leren.”
Of niet? Want de (slechte) recensies blijven binnenstromen. Want waar de hardwerkende dames en heren van het zelfbedieningsrestaurant in het belang van ál hun gasten proberen te handelen, is een zekere “Pfeifgans Eder” (er/sie/es) niet te spreken over het feit dat hij/zij zijn/haar geliefde poedeltekkel niet over het buffet mag laten kwijlen:
1/5
(Vertaald uit het Duits) “Ik zou de hond buiten moeten vastbinden, te midden van een grote groep toeristen die allemaal denken: ‘Zo’n mooie hond zou ik ook wel willen hebben.’ De kans dat hij gestolen zal worden, schat ik op 90%.”
Welnu beste fluitende gans (“Pfeifgans”), ik zou mij daar in Zwitserland niet al te druk om maken. Onderzoek wijst niet alleen uit dat Zwitserland één van de veiligste landen ter wereld is – maar ook dat een ruime meerderheid de voorkeur geeft aan katten (65%) boven honden (31%). U kunt dus met een gerust hart een halflauwe rösti van het buffet op uw bord scheppen. De kans dat fikkie er de twee minuten die het u gekost heeft nog zit, schat ik groter in dan de door u geschatte tien procent.
Wilt u het buffetrestaurant echt geen kans meer geven? Geen probleem! Als u de bergliften naar boven neemt, komt u uit bij het door ons zo geliefde Blue Lounge – waar wij werkzaam zijn. Hoewel wij het qua revieuws een stuk beter doen dan ‘Bar Buffet Sunnegga’, ontspringen ook wij niet altijd de dans.
3/5
(Vertaald uit het Duits) “Locatie perfect. Personeel onvriendelijk. Een serveerster vroeg een dame in onze groep: ‘Are you stupid?’”
Dat de desbetreffende serveerster normalerwijze werkzaam is in het Italiaanse restaurant ‘Rothorn’ en ons in vijf maanden tijd slechts twee keer in tijden van drukte heeft uitgeholpen maakt het extra zuur. Want waar ‘normaal’ (bestaat er zoiets?) horecapersoneel iets dergelijks regelmatig dénkt, is het daadwerkelijk uitspreken van deze gedachte toch heel iets anders. Maar goed. Wat kun je verwachten van een medewerkster van een restaurant dat afgelopen winterseizoen het TripAdvisor goud won met dit prachtexemplaar:
1/5
(Vertaald uit het Frans) “Slechtste service. Ik eet nog liever sneeuw dan terug te keren naar dit etablissement.”
Wat een beoordeling! Kort. Treffend. Genadeloos. Vijf sterren, zou ik zeggen.